Rastlantı

Karanlıktır benim odam ve serin havaları severim..

Beklemek ve ışığı özlemek hayatımın bir parçası, alıştım artık.. Güneşi pek görmem, görmeyi de pek istemem aslında. Sokağa çıktığım zamanlarda genelde güneş olmaz, çoğu zaman bir bulutun arkasına saklanır. Güneşi ancak etkisizse sevebilirim. 

Sıcak ve nemliyse havalar, bil ki karanlıklar içindeyimdir ben, görünmem kimselere. Unutulduğumu bilirim, özlerim ışığı ama ses etmem, sabırla dönmeni beklerim. Şikayet edemem, sıcak havalarda çekilmez olurum biliyorum. Yük olurum, ayak bağı olurum. Bu yüzden sevmem sıcak yaz aylarını. 

Benim mevsimim kıştır! 

Yalnız değilim ama, vardır benim gibiler. Soğuk günlerin adamıyım ben, sevgi doluyum, sıcacık sarılırım sana. Kokun yapışır üstüme. 

Serin havaları severim ben, mutlu olurum soğukta.. Üşümesine üşürüm ama kalbim hep sıcaktır.

Konuşamam, konuşmam.. İşin düşüp de geldiğinde, dargın da olsam biliyorum yine ısınacak kalbim bana sarıldığında. 

Neyse söylemek istediğim başka şey aslında..

Geçen kış senle gittiğimiz bir bar vardı, hatırlar mısın bilmem. İşte orada tanıştım onunla. O da benim gibi yalnız bırakıldığı için huzursuzdu, üzgündü. Ta kapıdan girerken fark ettim ben onu. Şansım da yanımdaydı, o kalabalığın içinde geldi yapıştı sırtıma..

Kırmızıydı rengi, çok güzeldi..

İlk defa senin kokundan başka bir kokuya bağlandım. Sana bağlanmak gibi değildi bu, tuhaftı, bambaşkaydı..

Heyecanlıydım, onu tekrar görememekten korkuyordum, umutsuzdum, mutsuzdum..

Ve bir mucize oldu, nasıl olur bu hala inanamıyorum.

Vestiyer de geçirdiğim o gece; sen de,ben de, aynı kokuya aşık olduk..

 

Bu söylediklerimi duyamayacağını biliyorum, ama yine de sana teşekkür etmek istiyorum. 

Sayende artık yaz aylarını da seviyorum..

Karanlık küçük odasında seni bekleyen dostun,

Palto..