Her zaman kendimi tanıtırken zorlanmışımdır. Kendisinden bahsederken ne kadar tarafsız olabilir ki insan?
Onun için genel geçer bir tanıtım yapacağım fazla ayrıntıya girmeden..
1987 yılının soğuk bir kış gecesi, günlerden Aralık 13. Hastane koridorlarında toplanan insanlar hep bir ağızdan "KARTAL GELİYOR! KARTAL GELİYOR!" diye bağrışırlarken girmişiz annemle operasyon bölgesine. Ben hatırlamıyorum tabi =) Daha sonra...
Yok yok böyle olmayacak bu tanıtım işi, uzatmadan kısa bir özet yapayım;
Kartal Doğutürk, 1987 Ankara doğumluyum. (Not: Ana adı Solmaz, Baba adı Bahadır.)
Sırasıyla Ankara, İzmir, Kırşehir, İzmir, Kütahya, İzmir şehirlerinde yaşadım. İlkokula Kırşehir'de Özel Kırşehir Kolejinde başladım ve 7. sınıf bittiğinde İzmir Karşıyaka'daki Mustafa reşit Paşa İ.Okuluna geçtim.
(İzmir'i bu kadar çok sevmemin nedenlerinden biri de belki yolumun her türlü dönüp dolaşıp İzmir'e çıkmasıdır.)
Anadolu lisesi sınavlarında Bornova Yunus Emre Anadolu Lisesini kazandım ve 4 senemi bu okulda geçirdim. 2006 yılında girdiğim üniversite sınavında başarısız oldum ve Alsancak'ta dershane hayatım başladı. 2007 de tekrar girdiğim ÖSS de Kütahya Dumlupınar Üniversitesi Maden Mühendisliği Bölümünü kazandım ve 2011 yılında mezun oldum.
Okullar bittikten sonra Amerika'ya (kızıyorlar böyle denilince ABD diyecekmişiz) gitmeye çalıştım fakat konsolosumuz benim Amerika'ya gidip orada kalacağımı düşündü ve vize vermedi. Ne kadar saçma, ben Miami'de neden kalmak isteyeyim ki =)) Neyse velhalısı kelam Amerika macerası başlamadan bitmiş oldu.
Amerika'ya gitmek için uğraşırken Askerlik için Ağustos ve Aralık celp dönemlerini de kaçırmış oldum, ama kendime ayıracağım uzun bir zaman kazandım. Yıllarca okuduktan sonra böyle bir ara ilaç gibi geldi. Hiç gitmek istemediğim askerliği bu boşluk dönemini yaşadıktan sonra şimdi iple çekiyorum. Amacım bir an önce askerliğimi yapıp dönmek. Sonrasını o zaman düşüneceğiz. İleriye dönük çok fazla plan yapmak bazen hüsranla sonuçlanabiliyor. Bu yüzden anı yaşamak ve çok uzun vadeli planlara kuşkuyla yaklaşmak gerekli.
Sonuçta Nisan ayında askerim ve artık bi blog sayfam var.
Tanıtımın finalinde hatırlatmak isterim;
Aslolan hayattır hayat da BEŞİKTAŞ!